Wwoofing in the west

We zitten in de Chapman Valley, een dertigtal kilometer ten noordoosten van Geraldton, dat ook alweer vierhonderd kilometer boven Perth ligt.

Perth is klein en wel gezellig. We spendeerden er bijna twee dagen, vooral in de bieb (om onze computer te proberen herstellen, nu het virus eraf is. Maar het virus heeft voor Tim het weg kreeg enkele vitale Windowsfuncties uitgeschakeld, zoals geluid en internet. Voorlopig nog geen succes...).

Na Perth reden we naar het noorden. We stopten in The Pinnacles, een spectaculair gezicht. Overal in het zand staan er stenen pilaren in verschillende diktes en groottes, maar het geheel doet nogal mysterieus aan. Helaas was het zo ongeveer veertig graden en waren we er knal op de middag. 's Avonds moet het daar ongetwijfeld nog mooier zijn! Maar we waren er toch een beetje van onder de indruk anyway!

We reden via de zee (parallelweg van de grote snelweg) verder naar het noorden, maar we mochten nergens blijven slapen (1000 dollar boete, ranger patrols,..) dus moesten we maar blijven rijden. Uiteindelijk hebben we onze kampeerboek gevolgd naar een gratis slaapplaats in een natuurreservaat 70 kilometer landinwaarts, maar die plek bleek ineens ook 6.50 dollar per persoon te kosten! Dus honderd meter buiten het reservaat langs de kant van de gravelbaan ons kamp opgeslaan ;)

Daarna spendeerden we het weekend in Geraldton en maandag reden we naar onze wwoofplek in de Chapman Valley, dertig kilometer verderop. We lieten eindelijk eens onze post uit Sydney overkomen (dankudanku iedereen voor de brieven!).

Intussen zitten we hier twee weken. Onnodig dus om te zeggen dat we het hier tof vinden :) We hebben hier al: zaadjes geplant en intussen zien spruiten, guavas geplukt, citroenen en appelsienen en lemonadas en mandarijntjes gegeten (recht van de boom!), diezelfde fruitjes geperst tot we ongeveer duizend dozen vol hadden om in te vriezen, 81 kilogram olijven geplukt, de boomgaard bemest, verwonderd gekeken hoe iedereen hier uitgelaten reageert als het even regent, veeeeel ramen gekuist, de kippen verwend met veel eten en verlost van veel eieren, met Toby de kangoeroe en de 16-jarige Daisy (golden retriever) gaan wandelen, Daisy en haar 6-jarige kompaan Annie gewassen, geholpen in de weekends met 'Functions' die hier op de farm plaatsvinden (vorige week een seniorenlunch, dit weekend drie dagen vollenbak meditatie retraite, waarbij ik telkens hielp met de 'food preparations'), Tim heeft de remblokken en de olie van de auto vervangen, we hebben 800 kilogram wol geperst in een geel machien, we zagen al heel veel vogels (drie spelende wedge-tailed eagles!) en een gekko en een bobtailhagedis, we achtervolgden de schapen en hun miniminischattige lammetjes en voederden hen, Tim sleutelde aan een quad, een tractor en Sunny de kleine auto van de dochters en ontdeed een paar bomen langs de baan van hun takken, we zijn na bijna acht maand in Australie voor het eerst weer op een fiets gekropen om direct een bergske op te rijden, en nog vanalles waar ik nu even niet meer aan denk. Veel werk dus maar ook veel plezier :)

Donderdag zijn we met Phil, onze wwoofhost, gaan kamperen in Oakajee. We lieten de banden van de 4x4 een beetje af om het strand op te rijden (woehoeee!) en eindigden een vijftal kilometer verder, door de duinen en langs het strand. We kampeerden bovenop een duin, van waar we naar de zonsondergang konden kijken met een pintje, maakten eten op het kampvuur en sliepen in 'swags', Australische 'slaapzaktenten' met een waterdicht omhulsel waarbij je dus gewoon onder de sterren slaapt.

Komende donderdag of vrijdag vertrekken we hier en rijden we weer verder naar het noorden, via Shark Bay naar Karajini National Park en The Kimberley.

Veel liefs!

Tine - en Tim ook natuurlijk


* The Pinnacles


* Tim de herder


* Olijven plukken


* Met de 4x4 door het zand


* De zonsondergang in Oakajee


* De compagnie (Tim, Tine, Paul, Phil en Annie de Kelpie)