Santa op bezoek

Hier mag het dan al zomer zijn, daar hebben we gisteren op kerstdag zelf niet al te veel van gemerkt. Christmas Eve (hier niet zo belangrijk) was wel warm - we hebben zelfs gezwommen - en Tim maakte kalkoen 's avonds, die Nonna errug lekker vond :). Soit, ook onze Australische kerst begon zonnig maar ontaardde al snel in een regenachtige bedoening. Maar niet getreurd, de rest was wél echt Australisch!

We lunchten bij Lukes grootmoeder en de familie langs vaders kant. We kregen zelfs een cadeau (Tim sokken en ik een doos Belgische chocolade :)). Het eten zelf was koud buffet met een veelvoud aan slaatjes en kersttaart als dessert. Toen iedereen stilaan afdroop moesten wij ook vertrekken om te gaan dineren in de buurt van Parramatta, zo'n veertig minuten rijden, bij de familie langs moeders kant. Ook weer heel vriendelijke mensen!

Volgepropt met toastjes (altijd weer de typische dips!) moesten we alweer aanschuiven voor het echte avondeten. Geroosterd varken, een ganse kip of drie, een dikke ham, zalmsalade,... Gelukkig vond ik ook nog enkele groentensalades en aussie potato bake ;) maar Tim heeft zich voor de tweede keer die dag toch goed rond gesmuld!

En dan werden de kinderen ongeduldig. Luke zou zich naar jaarlijkse gewoonte in het Santa Claus-pak heisen, dus hij ging zich snel omkleden terwijl de rest in de living ongeduldig zat te wachten op zijn komst (naast de (plastic, uiteraard :S) kerstboom voooooooooooool cadeautjes). Blijkbaar herkende niemand van die kinderen hun neef Luke :) Volgens de traditie brengen de kinderen dan alle pakjes van onder de kerstboom bij Santa, die dan zegt aan wie ze het mogen geven. Gezellige boel dus, iedereen die tegelijk pakjes zit open te scheuren en intussen probeert uit te vissen wat anderen kregen :)
Ook wij vielen weer in de prijzen: fles wijn deze keer!

Na Santa's bezoek deden we een wandeling in de buurt, op zoek naar de huizen met schone lichtjes :) Rare gewoonte, vond ik. Je passeert er toch elke dag op weg naar huis en zo? Maar de kinderen vonden het, ondanks de regen, toch tof.

Nog dessert gegeten (typische Pavlova), en dan terug richting Cronulla met een tussenstop bij iemand van de vriendengroep die zelf een kerstfeestje gaf (waar ook het Halloweenfeestje was!). En dus met onze nieuwe maatjes de avond vrolijk afgesloten!

Vandaag - Boxing Day - vooral geluierd...

Hoe was jullie kerst?

Groetjes!

Tine

Foto's:
* koud buffet bij 'grandma'
* wij in onze kerstoutfit :)
* Luke als Santa tijdens het pakjesritueel
* Luke, Luke en Tim op de afterparty

Hete 22 Dec

Hier in Australië wordt het weer steeds warmer naar mate kerstdag nadert. Dus ideaal om te wandelen, zwemmen en allerlei andere buitenactiviteiten te doen. En dat hebben we dan ook gedaan in de laatste dagen. (zie foto's)
Vandaag op mijn verjaardag was het iets warmer dan ik van thuis gewend ben, overdag bakken in de zon en zelfs 's nachts is het nog 25°.
Lekker zwemweer dus, het is alleen een beetje jammer dat we nu geen sneeuw gaan zien, terwijl België blijkbaar vol ligt met pakken sneeuw. :)

De goudzoekers

Zaterdag zouden we naar Bathurst gaan. Zo'n drie uur rijden - in België zou je dan in de Ardennen staan en bijna de grens over zijn, hier ben je gewoon een beetje meer naar het westen gereden. Anyway, wij dus de trip aangevat in Lukes auto, we gingen namelijk naar een housewarming-iets van zijn neef. Omdat we onderweg nog even stopten bij zijn moeder, moesten we na zessen nog tweehonderd kilometer afleggen, in de avondzon die over de uitgestrekte, licht glooiende, goudgele (uitgedroogde :)) weides scheen. Heel schoon, vond ik. Echt zoals ik mij Australië had voorgesteld. Niet het blinkende van de stad, het typische stranduitzicht in Cronulla of het beboste van de Blue Mountains, maar overal kuddes zwarte koeien, loslopende geiten en troepjes schaap die tegen de avondzon donkere silhouetten vormen. En dan hier en daar langs de weg enkele saloonachtige winkels uit een vervlogen tijd, en boerderijen/villa's midden in de velden. We zaten dan wel in de warme auto, maar we genoten!

De housewarming zelf was niet veel soeps. Een houten huis in een tamelijk achtergestelde buurt, met een zielig tuintje en naast Lukes familie enkel wat rare mensen. Het gevolg was dat we rond half twaalf allemaal weer naar huis wilden. Onderweg geen mooie landschappen meer te zien, maar wel een prachtige sterrenhemel. De sterren reikten tot aan de horizon overal waar ik keek, waardoor ik echt het gevoel had dat de wereld een bol is :) We zagen het Southern Cross en Orion, maar voorts kennen we niets van de sterren aan deze kant van de evenaar, dus heb ik maar gewoon een beetje gekeken :)
We hebben ook onze eerste kangoeroes gezien. Zij het dan wel dode langs de kant van de weg... Vijf 'verse' en enkele half opgegeten... Jummie :(

Gisteren hebben we nog een spannende avond beleefd toen we 'onze' lens konden kopen. We hadden op een Canon 60mm macro geboden op Ebay (pak goedkoper dan in de winkel!) en gisteravond liep de bieding af. Twee mensen boden maar tegen elkaar op terwijl Tim quasi-koelbloedig toekeek. Maar zelfs met een spannende laatste tien seconden is het toch afgelopen in ons voordeel :) En dus zijn we er gisterenavond nog naar Sydney city om gereden! Vandaag was het helaas regenachtig en hadden we nogal veel werk met de catalogussen, dus nog niet veel kunnen uittesten. Foto's volgen later wel!

Groetjes!

Tine x

Taart en slang

Enkele dagen geleden is Tine verjaard, hier is de foto van Tine met haar super lekkere taart (gemaakt door Stacey):

("Tine": nog eens iedereen merci voor de lieve mailtjes, reacties en sms'jes!)

We zijn de dag nadien ook eens gaan wandelen in het nationaal park, met de Zweedse meisjes deze keer. Vorige keer vluchtig een slang zien wegglippen maar nu hebben we een foto, net als van een witbuik zeearend! Ik weet wel niet welke slang het was, gevaarlijk of niet.. Laat maar weten als je de naam toevallig kent ;)

De voorbije dagen hebben we nog wat catalogussen uitgedeeld en opgehaald en ook een opleiding gedaan over alcohol zodat we nu ook in een bar mogen werken. (we hadden allebei 100%) Gisteravond was quizavond, maar da's hier niet zo makkelijk met allemaal vragen over Australie zoals welke eerste minister tijdens zijn ambt is overleden,...

Vwala daarmee zijn we weer een beetje up to date.

De stuntmannen

Zaterdagavond was het verzamelen geblazen bij ons 'thuis'. Luke had wat vrienden uitgenodigd die allemaal zelf hun pintjes meebrachten (BYO (bring your own) is hier de gewoonte - in sommige restaurants breng je zelfs je eigen wijn mee!). Soit, het was binnen nog veel te warm en dus zijn we op het balkon gaan zitten liedjes zingen :)
Gezellige avond!

Gisteren (zondag) zijn we in Sydney Park gaan picknicken voor Holleys verjaardag. Iedereen had dips, cake, dessert, chips en drank mee, maar lekkere gezonde alternatieven waren er niet :). Dus toen de jongens daarna de speeltuin onveilig gingen maken, waren ze achteraf allemaal flink misselijk!

Ik heb mij vooral geamuseerd met Lukes camera en heb veel filmpjes gemaakt die Luke samen heeft gegoten in eentje voor de twee dagen. Aanschouw het resultaat (en Tim) hier.

:)

Tine x

Foto's:
* de picknick
* Holley het partybeest
* De jongens in de speeltuin

De lucht is grijs..

Er is iets vreemd aan de hand met de lucht vandaag, er zijn amper wolken, de zon schijnt, maar geen blauwe lucht. Het is alsof we plots kleurenblind zijn geworden als we naar boven kijken.

Tine and the waves

Voor ons was het een drukke week, maar eigenlijk is er niet heel veel gebeurd. Ik had maandag, dinsdag en woensdag een job interview, maar de job van maandag was véél te ver, de job van dinsdag wou ik graag doen maar heb ik niet gekregen wegens gebrek aan sales-ervaring, en het gesprek van woensdag ging over de catalogus-uitdelen-job die ik nu officieel bekleed en waar Tim en ik tijdelijk een duobaan van gemaakt hebben tot minstens een van ons iets anders gevonden heeft. Het beste scenario zou zijn om allebei een job te vinden in deze buurt, omdat we hier zo goedkoop kunnen wonen. En in dat geval zouden we hier de zomer spenderen, zoveel mogelijk geld verzamelen in die drie maand en eind februari vertrekken voor een lange rondreis, zonder onderweg te moeten werken. Dan is ook de ergste hitte voorbij en kunnen we vaker in de auto slapen. Dus we blijven optimistisch zoeken naar werk! Tim heeft dinsdag nog een interview. We zullen zien :)

Donderdag hebben we voor het eerst de 200 catalogussen uitgedeeld. Met ons twee was dat een tweetal uur werk. Maandag terug ophalen en hopen dat de mensen gul en vrijgevig zijn nu kerst eraan komt! :)

Gisteren (vrijdag) zijn we om tien uur 's ochtends naar het strand getrokken. De golven waren superhoog en de oceaan zat vol met surfers. Dus waren Luke (surfboard) en Tim (bodyboard) het ruime sop ingetrokken en besloot ik maar een beetje te zwemmen. Maar al snel merkte ik waarom niemand anders 'gewoon' in het water zat: de stroming was héél sterk en de golven klotsten over mijn hoofd. En ik moest al mijn krachten aanwenden om terug naar de kust te kunnen zwemmen. Gelukkig was er genoeg volk rond mij voor mocht ik het niet meer aankunnen :) Tof, maar wel een beetje griezelig toen ik geen zand meer onder mijn voeten voelde en de golven ongeveer anderhalve meter boven mijn hoofd omsloegen en mij vervolgens meetrokken in een nog grotere golf! Maar hé, we moeten hier alles eens meegemaakt hebben ;)

Vandaag is het bijzonder rustig, zonder echte plannen. Morgen gaan we picknicken voor Holly's verjaardag (vriendin van Luke. Eigenlijk zijn de meeste van zijn vrienden intussen wel al goede maatjes geworden en vragen ze al naar ons als we er niét bij zijn :)).

Nog even iets over post: wie ons een brief wil sturen, kan dat doen naar
Tim Speleers of Tine Lassuyt (#3377)
153 Forbes Street
Woolloomooloo, Sydney
NSW 2011, Australia

Post wordt verzameld op dat adres en dan gratis naar ons doorgestuurd, gelijk waar in Australië we zijn. Om pakketjes te laten doorsturen moeten we betalen, maar nu zitten we dicht genoeg bij Sydney-stad, zodat we die gewoon kunnen gaan ophalen en dus niets moeten betalen (hint hint) ;)

Dat gezegd zijnde ga ik wat kleren wassen en in de wind laten wapperen en een beetje opruimen!

Tot blogs!

Tine x

Hot and cold

Het weer is hier nogal veranderlijk maar overwegend mooi. Op een van die zonnige dagen zijn we gaan picknicken in de buurt op de plaats waar het moderne Australie geboren is (landingsplaats van captain Cook). Waar wij nu wonen vallen de temperaturen meestal wel mee ( tot ongeveer 35°C maximum) maar meer naar het binnenland, 100km noordwest van hier, is in de afgelopen week een record gevestigd van 47°C. Blijkbaar was dat nog nooit gebeurd in november. Van het weer hebben we hier dus niet te klagen, als het te warm wordt moeten we maar 100m stappen om in de zee te gaan zwemmen tussen de zeevogels.
We hebben nu ook nog een jobke gevonden, om tussen het in-de-zon-lopen-en-zwemmen ook nog eens wat geld te verdienen. We moeten catalogussen rondbrengen en de bestellingen dan ook bezorgen. Alles gaat hier goed en rustig, no worries...

Storm aan zee

Donderdag had Tim een 'job interview'. Ons eerste! Maar helaas is het niets geworden, slechte job. Ik heb intussen ook wat voortgezocht, maar het gebrek aan ervaring voor bijvoorbeeld caféwerk doet me helaas de das om. Maar hé! We geven niet op!

Vrijdag hebben we met Nonna (de 95-jarige kranige dame waar we bij wonen) de oogdokter bezocht. Ze ziet nog steeds (bijna) geen steek maar er is nu toch een beetje hoop op beterschap :)
Het was superheet de hele dag en mijn schoenen smolten zo ongeveer aan de asfalt, dus een dik vet onweer was onvermijdelijk. We wilden graag een filmpje maken omdat het wel hevig was maar nog tamelijk ver weg, en dus klommen we op het balkon, maar toen sloeg de bliksem ineens in, zo'n huis of vier van ons vandaan. Ik kon 'm gewoon voélen! Griezelig... Maar we leven nog :) Het bleef wel de hele avond erg warm en slapen in die hitte is niet echt aangenaam. Maar overdag zijn de iets hogere temperaturen hier wel welkom! Als ik zo denk aan het novemberweer in België...

Vandaag zijn we gaan picknicken en zwemmen met de Zweedse meisjes die we in de hostel leerden kennen; Anna en Hanna. Rustig en gezellig! En vanavond zal er wel weer een of ander feestje zijn waar Luke ons mee naartoe sleurt :)

Wat ik hier wel heel vreemd vind, is dat kerstmis steeds dichter bij komt en dus zijn alle winkels overgeschakeld op lelijke-kerstmannen-modus, maar dat klopt niet met de temperaturen.. Ik heb nog nooit iets anders meegemaakt dan een koude kerst, dus een barbecue houden op kerstavond vind ik echt een vreemd idee! We houden jullie op de hoogte van onze eigen kerstplannen... :)

Tot de volgende!

Tine x

De drie zusters

Vliegen, vliegen, vliegen. Da's tegenwoordig alles waar Luke aan denkt (en vrouwen, misschien). Wij dus vrijdag nog eens mee. Naar helemaal bovenop de top van de berg gewandeld en het laatste stuk geklommen (rotsen, jeweetwel). Schoon uitzicht :)

Vrijdagavond hebben we nog op groot scherm naar de Australische versie van Nemo gekeken met een aantal vrienden van Luke en we zijn tot de gezamenlijke conclusie gekomen dat het huis in Sydney met zicht op de Harbour Bridge, het huis waar Nemo in een aquariummeke zit, vanuit die hoek met de brug en zo - niet kàn bestaan!

Omdat er die avond ook enkele pintjes mee gemoeid waren en omdat onze genodigden niet graag naar huis wilden, was het opstaan zaterdag niet zo eenvoudig, en bijgevolg zijn we pas rond de middag naar de Blue Mountains vertrokken. Lukes vriendin Stacey wilde ook graag mee maar die raakten we ergens onderweg kwijt omdat we Luke tegenkwamen op de snelweg en hij haar gezelschap eiste. Hij was ook op weg naar de Blue Mountains, maar het was toch zeer toevallig dat we hem net toen op dat stukje snelweg tegenkwamen (lees: hij racete ons voorbij :)).
Anyway, we reden naar zijn moeders huis waar we wat rondcrossten met zijn brommerke. Daarna reden we nog een uur om de Three Sisters te zien (zeer bekend! Zie foto) en vervolgens bezochten we nog een uitkijkpunt een beetje verder, waar we picknickten bij de ondergaande zon. Zeer gezellig! 's Avonds nog even meegegaan naar een groot uitgaanscomplex vol cocktailbars, dansvloeren, togen,... Het was op de weg naar huis, dus waarom niet? :)

Zondag hebben we de plek bezocht waar Captain Cook destijds in 1770 geland is met boot en crew om Australië te ontdekken. Maandag hebben we het huis hier nog wat properder gemaakt en gisteren zijn we in Sydney om onze post gegaan. 's Avonds was er een eindejaarsvoorstelling van film- en digitalemediastudenten, een soort filmfestival eigenlijk. Er zaten euh.. 'aparte' filmpjes tussen :)

Omdat hier nog steeds vanalles gebeurt en we veel geld uitsparen voor accomodatie en eten, denk ik dat we hier toch nog even langer blijven... Tot we een ander plan hebben!

Tot later!

Tine

De rommelmarkt

In Bankstown is er elke zondag rommelmarkt. Wij dus om 5u30 opgestaan, de auto volgeladen met dozen uit de garage en daarheen gereden. We waren duidelijk veel later dan de anderen, maar konden nog net een plaatsje bemachtigen. Nog geen tien seconden later was onze auto omringd met schattenjagers, die goed gezien hadden dat wij 'newbies' waren en dus geen verstand hadden van hoe het er daar aan toe ging. En dus ging in de eerste tien minuten meer dan de helft van ons gerief van de hand, aan véél te lage prijzen (ontdekten we achteraf, toen we zelf eens een toertje gingen doen op de markt). Wellicht veel andere verkopers die snel bij ons iets kwamen kopen voor we goed en wel opgestart waren, om dan daarna aan veel hogere prijzen in hun eigen kraam terug te verkopen... Maar goed, het was wel eens een ervaring en we hebben er een klein centje mee verdiend. (Na die eerste tien minuten hebben we wel nog amper iets verkocht en dus een hoop terug mee naar huis moeten nemen. Misschien gaan we zondag terug, maar dan pakken we 't anders aan! Doén alsof we weer van niets weten, dan komen ze snel, maar onze prijzen zullen dan wel wat hoger liggen :)). Toen het begon te regenen zijn we opgekrast en terug in ons bed gekropen voor een paar uur...

In de namiddag nam Luke ons mee naar Newtown, waar er een festivalletje was. Nu weten we dus waarom België zo beroemd is om z'n goeie festivals ;)
Maar het was er wel gezellig, beetje amateuristisch, maar veel volk! Lang zijn we niet gebleven, want Lukes vrienden verhuisden naar een beetje verderop in het dorp waar we een kleine afterparty hielden: gewoon een bak koude pintjes en een hoop vrienden bij elkaar. Tof!
(En ik mocht met Lukes auto naar huis rijden! Wat een eer! De eerste vrouw ooit aan het stuur van zijn auto! :P)

Het begin van deze week was tamelijk rustig. We hadden nog wat zaken in orde te stellen en hebben veel tijd op de computer gesleten. Cd's branden, foto's selecteren, werk zoeken,...

Intussen is het weer veel verbeterd en zijn we gisteren en vandaag naar het strand gegaan. Gisteren hebben we voor het eerst sinds we in Ozzie zijn ook echt in de zee gezwommen! Fris in het begin, maar wel heel leuke golven (tot over je hoofd!). En op de plek waar wij net uit het water gekomen waren, zwommen ineens drie dolfijnen! Heel dicht bij het strand (ik was verbaasd dat ze niet op hun buik in het zand bleven steken :)). Ik moest aan mijn zus denken die al jaren droomt van zwemmen met de dolfijnen :)

We zijn al een beetje bruin ;)

Groensels!

Tine

Party again

De laatste dagen ben ik wat ziek, verkouden, dus hebben we gisteren maar weinig gedaan overdag. Het was ook wel heel slecht weer; veel regen en kou.

Maar omdat we dan dus al een hele dag binnen zaten niets te doen zijn we 's avonds samen met Luke maar naar een feestje gegaan: een voorstelling van een badpakkencollectie. We zijn daar binnengeraakt als medewerkers van Captain Video, het bedrijf van Victor (bij wiens moeder we wonen). Dat was daar wel eens de moeite om dat nekeer mee te maken, gratis drank en pizza en een aangename sfeer. Gelukkig maar dat de drank gratis was, want normaal gezien was het daar 8$ voor een glas Australisch bier!

In elk geval weer een leuke avond, de foto's spreken voor zich ;)

De grote opkuis

Na onze uitstap in het natuurpark donderdag en het feestje in Kings Cross (Sydney City) donderdagavond, hebben we vrijdag nog maar eens een feestje afgeschuimd. Voor iedereen denkt dat we grote fuifbeesten geworden zijn: het was een Halloweenfeestje bij een vriend van Luke thuis. Wij ons dus opgekleed (je kan niet naar een Halloweenfeest als je niet verkleed bent!) met 'griezelkleren' uit de garage. Aangezien we al de hele vrijdag hadden gekuist aan die garage, wisten we wel enkele oude kledingstukken zitten. Ik was de spy met sixtiesbril, witte lippen, grote witte hoed en een lange legerachtige jas met dikke oude knopen, Tim had zijn haar los met een grote rockbril en een griezelig spannende broek eronder en Luke droeg een zwarte pruik met dito rockbril. Erg spooky zagen we er niet uit, maar 't is niet dat we verkleedkleren in onze koffer zitten hebben, en meedoen is belangrijker dan winnen ;)
Luke deed er eeuwen over voor hij kon vertrekken (hij bleef maar klagen dat mijn outfit de beste was en hij iets minstens even goed wou :)), maar uiteindelijk wij dus weg, uiteraard met de auto want zo gaat dat hier (fietsen zijn uiterst zeldzaam), richting superchique huis in de rotsen van zijn meneer de vriend. Iemand had heel mooie (en héél lekkere!) cupcakes gebakken met oranje-zwarte frosting, volledig in Halloweenthema (met zelfs marsepeinen grafzerkjes met 'rip' erop!). Ik ben helaas vergeten foto's nemen, en ook van onze outfit bestaat helaas geen bewijs... Maar kort samengevat: het was een gezellige avond op het overdekte terras hoog boven de grond, verlicht met pompoenen, terwijl binnen enkele meisjes (die heel vriendelijk waren tegenover die twee vreemde Belgen in hun gezelschap) dansten. Heel lang zijn we niet gebleven, want we waren doodop van het 'garage kuisen'.

Daarover moeten we misschien toch nog iets kwijt. Ongelooflijk wat mensen in hun leven verzamelen! In deze garage, waar je niet meer volledig door kan wandelen door alle rommel links, rechts, onder en boven, staat genoeg gerief om nog een heel huis mee te bemeubelen. En niet enkel dat. We vonden ook heel oude fototoestellen en camera's waarvan sommige - wijst ons ebay-onderzoek uit - véél waard zijn, juwelen die in plastic zakjes onderaan vijf dozen zaten, tientallen kledingstukken, gordijnen en ander textiel, nooit gebruikte keukenapparaten,... Een deel ervan (rommelmarktequivalent, niet het dure gerief) mogen we verkopen, en elk krijgt zijn percentje. Een heel groot deel hebben we op een hoop gegooid om met het groot huisvuil te worden opgehaald, en een ander deel staat apart omdat het nog nuttig is (de moeite bespaard voor wie komt schattenjagen in de berg afval). Maar elke keer we iets wat properder kregen, ontdekten we in een kast of onder een tafel toch weer een aantal dozen vol rommel. Aargh!
Daar zijn we dus DRIE dagen, van vrijdagochtend tot zondagavond veel te laat, aan bezig geweest, met als enige pauze zaterdagmiddag, toen we nog eens met Luke gingen vliegen. Terwijl hij in de lucht hing, zijn Lukes vader en wij een beetje verderop naar een uitzichtpunt op Hill 60 gaan kijken. Van daaruit zag je 'pelikaaneiland', waar ontelbaar veel pelikanen (duh) zitten te broeden. Hill 60 zelf is een overblijfsel van de Tweede Wereldoorlog: een netwerk van bunkers, uitgegraven in de heuvel, met uitzicht op de oceaan. Heel cool.

Omdat we van al die opruimwerken dus flink genoeg hadden gekregen, zijn we er gisteren en vandaag 'op uit getrokken' :) We hebben de auto geladen met al onze verzamelde kampeerspullen en wilden eens testen hoe het zit met de slaapbaarheid van onze Commodore. Aangezien het gisteren 37 (!!) graden was, waren we op zoek naar een schoon riviertje om wat te zwemmen en te luieren, maar het meer waar we naartoe reden was gesloten voor renovatiewerken (jep!) en we konden nergens in de buurt aan de rivier (alles lag mééters boven de grond). Wel mooie uitzichten gezien in de Blue Mountains. Ons kookvuurtje werkt ook prima, al hadden we nog geen bestek en geen borden :) maar dat hebben we vakkundig opgelost! Het slapen ging iets minder vlot, maar dat lag meer aan de temperatuur in de auto. Aangezien het buiten nog rond de 30 graden was om acht uur 's avonds (en het is dan al pikdonker), was het in de auto pakweg duizend graden.
Vanmorgen dan weer vroeg opgestaan, want zo'n auto met seventiesgordijnen (gevonden in de garage :)) trekt een beetje aandacht, en richting Ikea gereden. Het regende pijpenstelen, en dat doet het nu al de hele dag. Vreemd weer hier. Maar dus: Ikea! Er zijn in heel Australië maar drie stuks te vinden, maar denk daardoor maar niet dat ze gigantisch zijn! O nee, mijn ontgoocheling was dus groot toen ik ontdekte dat ze hier geen Daim en geen Fladdersap hebben! Voor de rest hebben we nu wel ongeveer alle keuken-, kook-, opberg- en slaapbenodigdheden. En het voelde een beetje vertrouwd om daar rond te lopen (kijk! onze keukentafel van thuis! en onze zetel! en dit kussen heb ik thuis dus dat is een goed! :))

Nu rusten we een beetje uit, dat moet ook soms gebeuren. En ik eet mij rond in de speculoosachtige koekjes van Ikea met de grappige naam mmmm...

Ik vermoed dat veel meer mensen onze blog lezen dan dat er reacties komen. Da's heel tof dat jullie massaal lezen! Maar een woordje van jullie is ook zeer leuk voor ons! We checken zo ongeveer drie keer per dag of er geen nieuwe reacties zijn, dus laat maar komen ;)

Foto's (van boven naar onder):
* Het huis waar we nu verblijven, nog aan het begin van onze opkuiswerken
* Op het eerste feestje, in Kings Cross, genomen door een feestganger die duidelijk al een beetje wazig zag ;) Die kerel links op de foto is dus de Luke.
* Het uitzicht over de Blue Mountains (na een lange, hete wandeling)
* De wandeling :)
* Ik zit op een rotske (ook daar in het Blue Mountains National Park)
* Tim zit op een rotske (zie hoe hoog het daar was! Er was wel een mooie rivier, maar daar geraakten we dus niet...)
* Een van de bunkers onder Hill 60. Open voor publiek, maar dus met het gevolg dat de grond van elke kamer vol glasscherven lag en de muren onder de graffiti zaten. Nutteloos, want zonder zaklamp zie je daar geen steek en dus kan niemand die 'kunstwerken' bekijken. Al het geschut was helaas ook weggehaald, maar het weidse uitzicht over de zee gaf toch nog een idee van hoe het er aan toe moet gegaan zijn.
* Luke in zijn hangglider boven de oceaan (waar we in de (heel)verte trouwens onze allereerste walvis zagen! Enkel omhoogspuitend water en gesplash, geen duidelijke vorm of zo. Maar dat zal nog wel komen ;))

Wattamola et al.

Gisteren zijn we naar een nationaal park gegaan, en we hebben onze auto geparkeerd in Wattamola(prachige naam). We hebben een vrij korte maar heel interessante wandeling gemaakt langs de kust met gigantische kliffen en vreemde dieren en planten.
's Avonds zijn we dan nog naar de stad gegaan, naar een feestje, echt een leuke dag!